TEE 601

Trans Europ Express (TEE) was de benaming voor een netwerk van luxueuze binnenlandse en internationale sneltreinen in Europa, dat van start ging in 1957. Het concept was bedacht door F.Q. den Hollander, toenmalig president-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Voor gebruik van de treinen was een speciale toeslag verschuldigd.

De opzet was een netwerk van snelle, grensoverschrijdende dagtreinen te creëren, dat het hoofd zou moeten bieden aan de opkomende concurrentie van de luchtvaart. Snelheidswinst zou bereikt moeten worden door afhandeling van grenscontroles en douaneformaliteiten in de trein, alsmede door het gebruik van treinstellen, waardoor het kopmaken op kopstations minder tijd kostte en het wisselen van locomotieven aan grenzen niet nodig was. De TEE's hadden uitsluitend eerste-klasrijtuigen. Een aantal treinen had speciale faciliteiten zoals een secretariaat, een kapper en een winkeltje. Deze faciliteiten was meestal geen lang leven beschoren.

Er werd gestreefd naar een uniforme kleurstelling in rood en lichtgeel. Er hebben echter ook rijtuigen gereden in een blauw en lichtgele kleurstelling. Een aantal landen liet voor de TEE-diensten speciale treinstellen bouwen. 

In veel gevallen waren TEE's te beschouwen als voortzetting van bekende internationale treinen, en werd de naam van die trein overgenomen, zoals Edelweiss en Rheingold. De treinnummers waren vaak per land toegekend of in overleg tussen de betrokken landen gelijk getrokken. Op 23 mei 1971 werden de treinnummers Europees vastgesteld, waarbij de nummers onder de honderd werden toebedeeld aan de TEE-treinen. De TEE-treinen hadden daarna over de hele route hetzelfde unieke nummer.

Voor het TEE-net dat in 1957 van start ging ontwikkelde de Deutsche Bundesbahn een dieseltreinstel met luxe rijtuigen, de VerbrennungsTriebwagen 11.5. Voor het ontwerp werd teruggegrepen op diverse studies die door Kruckenberg sinds 1930 waren verricht. In 1954 was voor de verbinding Hamburg-Bazel de VT 10 op de rails verschenen. Deze trein had een dag en een nacht versie. De dagtrein had korte rijtuigen die waren voorzien van een-assige jacobsdraaistellen. Omdat dit bij de VT 10 een onrustige loop veroorzaakte is voor de TEE stellen weer gekozen voor gewone draaistellen. Het treinstel bestond uit twee motorrijtuigen op kop, een concept dat later door de TGV en ICE is overgenomen. Tussen de motorrijtuigen bevonden zich vijf rijtuigen: een coupérijtuig, een barrijtuig, een restauratierijtuig, een salonrijtuig en nogmaals een coupérijtuig. Indien nodig konden nog drie rijtuigen worden toegevoegd. In 1962 hebben de treinstellen model gestaan voor de Deense Lyntog treinen.