NS 1117

Terug naar Materieel of naar alle NS Elektrisch

Tot en met 2003 reed er een nachttrein tussen Parijs en Amsterdam. Tot 2002 stopte deze trein ook in België te Brussel en Antwerpen om passagiers in en uit te laten stappen. In de zomer van 2003 reed de trein door België zonder stationnement. De laatste jaren reed de trein alleen in het zomerseizoen.

De 1129 kwam in 1978 bij Westervoort in botsing met een dieseltreinstel. Deze werd wel hersteld. Bij het herstel van de loc werd een langgekoesterde wens van de machinisten vervuld. Die voelden zich niet erg veilig achter die rechte voorkant. De platte neus werd uitgebreid met een kreukelzone in de vorm van een voorzetneus, de 'botsneus' (er werd geen beplating weggehaald), om zo bij botsingen meer bescherming aan de machinist te geven. Tot 1981 werden alle 58 locs zo aangepast.

In de jaren na de Tweede Wereldoorlog werd het zwaar beschadigde spoorwegbedrijf opnieuw opgebouwd en aansluitend voor een groot deel geëlektrificeerd. Na de lijnen in het westen en midden van het land die al in de jaren dertig onder de draad waren gebracht, kwamen vanaf 1948 ook andere lijnen aan de beurt. Naast de aanschaf van stroomlijnmaterieel voor de reizigersdienst werden nu ook op grotere schaal elektrische locomotieven aangeschaft.

Na de beginperiode met gehuurde locomotieven uit Engeland en Frankrijk en de tien Zwitserse NS-locomotieven van de serie 1000, werden tussen 1950 en 1956 nog eens honderd elektrische locomotieven aangeschaft. Hiervan waren er 75 van Frans fabricaat en afgeleid van bestaande Franse locomotieven.

De NS-serie 1100 was gebaseerd op de vierassige SNCF-loc BB 8001 en de serie BB 8100. De eerste vijftig NS-locs en de eerste 136 Franse locs werden tussen 1948 en 1952 tegelijkertijd gebouwd door onder andere Alsthom te Belfort. Na nog een serie van 34 stuks voor de SNCF werden in 1956 nog tien locomotieven aan de NS nageleverd met de nummers 1151-1160. Locomotieven van dit type werden toen ook geleverd aan de spoorwegen in Marokko. Met het toenemende aantal geëlektrificeerde spoorlijnen werd in juli 1954 nog aan een vervolgbestelling van vijf stuks gedacht. Deze 1161-1165 zijn echter nimmer gebouwd.[1]

De 1101-1150 werden afgeleverd in de nieuwe turkooise kleur die de NS in 1950 invoerde. Ook de tegelijkertijd afgeleverde rijtuigen Plan D kregen deze kleurstelling. Omdat het turquoise erg besmettelijk was (er reden nog stoomlocomotieven) werden de elektrische locs en de rijtuigen halverwege de jaren vijftig Pruisisch blauw geschilderd. De 1151-1160 werden in het Pruisisch blauw afgeleverd. In de jaren zeventig werd ook een groot aantal locs in de NS-huisstijlkleuren geel-grijs geschilderd. Omdat het stoot- en trekwerk aan de draaistellen was bevestigd en door de geringe lengte en korte radstand liepen de locs soms zeer onrustig. Menig machinist is door dat schudden van zijn zetel geworpen. Door de jaren heen heeft men van alles geprobeerd om de rijeigenschappen te verbeteren.

De 1156 sneuvelde bij een spoorwegongeval te Tilburg in 1961, waarbij ook loc 1006 aan zijn einde kwam. De 1131 verongelukte in het grootste spoorwegongeval in Nederland, bij Harmelen in 1962.

Bron:  Wikipedia

Terug naar Materieel of naar alle NS Elektrisch